Ryboflawina, znana również jako witamina B2, jest rozpuszczalną w tłuszczach witaminą należącą do grupy witamin B. Występuje naturalnie w wielu produktach spożywczych, takich jak mięso, ryby, jaja, mleko, zielone warzywa i orzechy. Ryboflawina jest również produkowana syntetycznie.
Właściwości ryboflawiny E101:
- Niezbędna dla zdrowia: Ryboflawina odgrywa ważną rolę w wielu procesach metabolicznych, w tym w produkcji energii, metabolizmie białek i tłuszczów oraz funkcji układu nerwowego.
- Antyoksydant: Ryboflawina chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, które mogą prowadzić do chorób przewlekłych.
- Zwiększa wchłanianie żelaza: Ryboflawina pomaga wchłaniać żelazo z pożywienia, co jest ważne dla zapobiegania anemii.
- Dba o zdrowie skóry, włosów i paznokci: Ryboflawina jest niezbędna do utrzymania zdrowej skóry, włosów i paznokci.
Zastosowania ryboflawiny E101 w przemyśle spożywczym:
- Dodatek do żywności: Ryboflawina jest stosowana jako dodatek do żywności w celu wzbogacenia produktów o witaminę B2. Jest to szczególnie ważne dla produktów, które naturalnie zawierają mało ryboflawiny, takich jak białe pieczywo, płatki zbożowe i napoje mleczne.
- Barwnik spożywczy: Ryboflawina jest naturalnym barwnikiem spożywczym, który nadaje produktom spożywczym żółto-pomarańczowy kolor. Jest często stosowana w takich produktach jak makarony, sery, słodycze i napoje.
- Konserwant: Ryboflawina może działać jako konserwant, pomagając przedłużyć trwałość niektórych produktów spożywczych.
Źródła ryboflawiny E101:
- Produkty naturalne: Mięso, ryby, jaja, mleko, zielone warzywa, orzechy
- Produkty wzbogacane: Białe pieczywo, płatki zbożowe, napoje mleczne
Przepisy regulujące stosowanie ryboflawiny E101 w żywności:
Ryboflawina E101 jest dopuszczona do stosowania jako dodatek do żywności w Unii Europejskiej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1331/2008. Rozporządzenie to określa szczegółowe warunki stosowania ryboflawiny, w tym:
- Kategorie żywności: Ryboflawina może być stosowana w szerokiej gamie kategorii żywności, w tym: produkty zbożowe, produkty mleczne, mięso i produkty mięsne, tłuszcze i oleje, warzywa i produkty warzywne, owoce i produkty owocowe, napoje.
- Maksymalne stężenia: Maksymalne stężenia ryboflawiny w różnych kategoriach żywności są określone w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1331/2008. Stężenia te wahają się od 0,3 mg do 1,5 mg na 100 g lub 100 ml produktu.
- Warunki stosowania: Oprócz maksymalnych stężeń, rozporządzenie określa również inne warunki stosowania ryboflawiny, takie jak:
- Ryboflawina może być stosowana tylko jako dodatek do żywności, a nie jako zamiennik innych składników.
- Ryboflawina nie może być stosowana w celu ukrycia wadliwej jakości żywności.
- Ryboflawina musi być używana w taki sposób, aby nie wprowadzał w błąd konsumentów co do charakteru, właściwości, składu, ilości, metody produkcji lub pochodzenia żywności.